Van caissière naar eigen rijschool, Zeliha deed het

Zeliha werkte jarenlang bij de Albert Heijn in Best, maar zag zichzelf daar niet voor altijd werken. Op het spoor gezet door haar zus, werd ze rijinstructeur. Nu heeft ze een goedlopende autorijschool. “Ik ben blij dat ik deze stap gezet heb.”

Zeliha werkte 21 jaar voor de Albert Heijn in Best. “Ik heb alles gedaan, van achter de kassa zitten tot de broodafdeling bemannen”, zegt ze lachend. Ze kwam er binnen als jong meisje van 15, die wat wilde bijverdienen na schooltijd. Ze is er veel langer gebleven. “Ik kreeg een contract voor 40-uur in de week, ik ging samenwonen, kreeg een dochter. Dus ik bleef.” Eigenlijk wilde Zeliha altijd de politieopleiding doen, maar dat mocht niet van haar ouders. “Dus toen dacht ik, dan maar geen vervolgopleiding.”

Pittige tijd

Maar na twintig jaar begon het toch wel te kriebelen. Haar zus stelde voor om samen de rijinstructeur-opleiding te doen. “En dat leek me eigenlijk wel wat. We schreven ons in 2008 in bij De VerkeersAcademie. En een week voordat de opleiding zou beginnen, trok mijn zusje zich terug. Toen ben ik het zelf gaan doen.”

Er was veel vraag naar vrouwelijke instructeurs, geeft Zeliha aan. “Het was toen echt een mannenberoep, er kwam steeds meer behoefte aan vrouwelijke rijinstructeurs.” Ze deed de opleiding door de week. Drie dagen werken, twee dagen opleiding en daarnaast nog een gezin draaien. “Dat was wel pittig. Mijn man heeft me door dik en dun gesteund, en nu nog steeds. Zonder hem was het niet gelukt. Ook de Albert Heijn was heel flexibel.” Als ze een les had gemist, mocht ze dat bij De VerkeersAcademie op zaterdag inhalen.

Klantenkring

“De eerste paar maanden als rijinstructeur ben ik veel gaan flyeren in Best. Dat betaalde zich daarna uit. Ik kon geleidelijk aan mijn uren verminderen bij de Albert Heijn.” Haar klantenkring groeide snel, omdat veel mensen haar al kenden van het praatje bij de kassa. Op een gegeven moment kon ze helemaal stoppen. “Dat vond ik wel moeilijk hoor, na al die jaren. Ik heb een mooi feest gehad, en soms ga ik nog een broodje eten met mijn oude collega’s. Die mis ik wel.”

Maar het werk als rijinstructeur vind Zeliha heerlijk. “Ik ben blij dat ik dit heb gedaan. Je bouwt een intensieve band met de leerlingen op. Als iemand slaagt heb ik vaak de tranen in mijn ogen. Ze zijn nooit een nummer voor me.”